Z tą pieśnią weszliśmy w miesiąc maj w 2008 roku z ŻRFF.
Już po raz szósty zaczynamy wspólne majówki.
Bóg przemawia do nas na różne sposoby. Jednym ze świadectw jego mocy i miłości do nas jest piękno przyrody, która w maju budzi się do życia. Ten, zdaniem wielu, najpiękniejszy miesiąc w roku, jest poświęcony Maryi.
Jesteśmy szczęśliwym narodem.
Maj, miesiąc Maryi zaczął się właśnie dziś, a z nim Nabożeństwa majowe.
Jak twierdzą nasi rodacy przebywający za granicą Ojczyzny, jedną ze spraw najbardziej dotkliwych na wygnaniu jest brak nabożeństw majowych. I październikowych też.
“Nie pamiętam, kto podjął decyzję, aby odbywały się one w Polsce, ale był to bardzo mądry człowiek. Czasem we wspomnieniach lecę z kościoła przez łąki do domu, jest już ciemno, a uszach brzmią jeszcze słowa “Niech będzie Bóg uwielbiony… Niech będzie uwielbione Święte Imię Jego…”
To cytat z wypowiedzi emigranta.
Jadąc samochodem przez Polskę, zwracacie na pewno uwagę na przydrożne kapliczki. Ozdabiane wstążeczkami i kwiatami świadczą o tym, że nadal ktoś o nich pamięta i dba, tak jak potrafi, o ład i porządek wokół nich.
Właśnie w maju, zbierają się przy niektórych z nich okoliczni mieszkańcy i śpiewają przynajmniej Litanię Loretańską do Najświętszej Maryi Panny, a najczęściej także i pieśni maryjne.
Nabożeństwa majowe odprawiane są w kościołach przed Najświętszym Sakramentem.
Przy przydrożnych kapliczkach nie ma Najświętszego Sakramentu.
Ludziom musi wystarczyć świadomość łączności duchowej z wiernymi w kościołach. Pomaga na pewno w tym wiara, że Bóg jest wszędzie z nimi.
Wszak powiedział:
“Bo gdzie są dwaj albo trzej zebrani w imię moje, tam jestem pośród nich.” Mt 18,20
Szkoda że jest tak wiele kapliczek już zapomnianych przez wszystkich…
Jaki będzie ten maj 2013 r.?
W tym miesiącu oprócz maryjnych uroczystości, świąt i wspomnień obchodzimy wyjątkowe rocznice, między innymi rocznicę śmierci Damy ŻRFF, Barby.
Naszą szczególną uwagę przyciąga 13 maja, dzień wspomnienia Matki Bożej z Fatimy, a jednocześnie rocznica zamachu na Ojca Świętego Jana Pawła II w 1981 roku.
Nie sposób także zapomnieć o rocznicy śmierci sługi Bożego kard. Stefana Wyszyńskiego. Tych dwóch wielkich pasterzy Kościoła złączyła głęboka miłość i zaufanie do Maryi.
_________________ "Podstawą tronu Bożego są sprawiedliwość i prawo; przed Nim kroczą łaska i wierność."
Księga Psalmów 89:15 / Biblia Tysiąclecia
Pomogła: 8 razy Wiek: 113 Dołączyła: 08 Sie 2011 Posty: 8409 Skąd: n.c. spod samiuśkich Tater
Wysłany: Śro 01 Maj, 2013 11:40 Wspomnienie
Pieśnią wesela witamy,
O Maryjo, miesiąc Twój!
My Ci z serca cześć składamy,
Ty nam otwórz łaski zdrój.
W tym miesiącu ziemia cała
Życiem, wonią, wdziękiem lśni.
Wszędzie Twoja dźwięczy chwała,
Gdy majowe płyną dni ...
Jak Polska długa i szeroka wedle starej praojców tradycji, odprawiamy, celebrujemy i śpiewamy nabożeństwa majowe. Ileż w nich uroku, ciepła, wzruszenia i modlitewnego skupienia. Wierny polski lud spieszy do swych kościołów, bądź gromadzi się przy Krzyżach przydrożnych, przy figurach, grotach i kapliczkach maryjnych. Dźwięk majowych dzwonów niesie się po wiosennych, zielonych łąkach i ukwieconych polach, wszędzie słychać przejmujący i przepiękny śpiew: „Chwalcie łąki umajone, góry, doliny zielone ...”, chwalcie Boga za Maryję, za Matkę, która Polski jest Królową.
Chyba nigdzie na świecie nie ma tak pięknego maja, jak nasz „polski maj”!
O tym właśnie wyjątkowym, polskim maju napisał poeta, Kazimierz Laskowski:
”Nie ma ładniej w żadnym kraju,
Jak w tej mojej wsi o maju,
(...).
Kiedy słonko przejdzie niebem,
Srebrna rosa świeci chlebem,
Kiedy się sadek stroi w wieńce,
Ponad strugą kwitną kaczeńce,
Pod oknami bzy ...
Nie ma ładniej w żadnym kraju,
Jak w tej mojej wsi o maju,
Jak w tej mojej wsi!
(...)
Nie ma ładniej w innych światach,
Jako u nas w niskich chatach
O majowych dniach ...
Gdy to izby wybielono,
Tatarakiem przystrojono,
Gdy się grzędy mienią tęczą,
Kiej już pszczoły rojem brzęczą,
Słowik drze się w krzach ...
(...)
Nie ma nigdzie takich świątek
Wśród królowiąt, czy pamiątek,
Jako w naszej wsi!
Gdy maj stanie pod figurą,
Gdy oblegną ludzie chmurą,
Kiedy nasza pieśń przeleci:
Błogosławże Twoje dzieci
Panieneczko, Ty!
Nie ma nigdzie takich świątek
Wśród królewiąt, czy pamiątek,
Jako w naszej wsi w maju,
Jako w naszej wsi!
Jakże piękna jest ta nasza polska maryjność, tak powszechna, cudowna i niezmiennie żywa, najpiękniejszy miesiąc maj, „miesiąc Maryi”, gdy przyroda już w pełni zbudziła się do życia, zazieleniła się wszystkimi odcieniami koloru nadziei i miłości.
Cóż za piekne i „magiczne słowo” – MAJ ... W Słowniku języka polskiego czytamy – „maić”, tzn.: przybierać, zdobić coś zielonymi gałązkami, liśćmi, kwiatami; możemy „maić” bramy, ściany naszych domów. Inne hasło w tym samym słowniku – „maik”, jest objaśniane jako stary, ludowy zwyczaj witania wiosny, polegający na obnoszeniu po wsiach przystrojonej zielonej gałązki albo drzewka i śpiewaniu tradycyjnych pieśni.
Nieprzypadkowo chyba w tych objaśnieniach pojawia się także słowo „ludowy”.
Polski kult maryjny wyrósł przecież z pobożności ludowej, wyrósł z bezgranicznego zawierzenia Matce Bożej, czczonej w niezliczonych wizerunkach słynącymi cudami w naszej Ojczyźnie i w tylu przydrożnych kapliczkach, jak nigdzie na świecie. Właśnie te przydrożne groty, kapliczki i krzyże, na których także umieszcza się obrazek Matki Bożej, każdego roku, każdej wiosny zostają „umajone”, czyli udekorowane, upiększane i ozdabiane w tym pięknym i wyjątkowym miesiącu maryjnym, a gromadzący się przy nich polski lud śpiewa „Litanie Loretańskie”, śpiewa pieśni maryjne i Apele Jasnogórskie.
Nasz wieszcz narodowy, Adam Mickiewicz w słynnej balladzie „Powrót taty” przejmująco napisał:
”Pójdźcie, o dziatki, pójdźcie wszystkie razem
Za miasto, pod słup, na wzgórek,
Tam przed cudownym klęknijcie obrazem,
Pobożnie zmówcie paciórek.
Tata nie wraca; ranki i wieczory
We łzach go czekam i trwodze;
Wezbrały rzeki, pełne zwierza bory
I pełno zbójców na drodze.
Słysząc to dziatki biegą wszystkie razem
Za miasto, pod słup na wzgórek,
Tam przed cudownym klękają obrazem
I zaczynają paciórek.
Całują ziemię, potem: "W imię Ojca,
Syna i Ducha Świętego,
Bądź pochwalona, Przenajświętsza Trójca,
Teraz i czasu wszelkiego."
Potem: Ojcze nasz i Zdrowaś, i Wierzę,
Dziesięcioro i koronki,
A kiedy całe zmówili pacierze,
Wyjmą książeczkę z kieszonki.
I litaniją do Najświętszej Matki
Starszy brat śpiewa, a z bratem
"Najświętsza Matko - przyśpiewują dziatki -
Zmiłuj się, zmiłuj się nad tatem!”
Matka Najświętsza, zawsze wysłuchuje ufną modlitwę Swoich dzieci. Każdego roku, w miesiącu maju zbieramy się wokół grot, kapliczek i Krzyży przede wszystkim po to, aby wielbić Maryję – Matkę Bożą. Bogate w treść i przesłanie maryjne pieśni jakże pełne są radości, ciepła, miłości, nadziei i doskonale współbrzmią z majową, wiosenną przyrodą, ze śpiewem ptaków i z rytmem naszych serc. W nas samych, w naszym wnętrzu „rodzi się”, dokonuje się jakieś wyjątkowe zespolenie tego, „co czuje i co żyje” w jeden wielki hymn uwielbienia.
Kazimierz Wierzyński w wierszu „Kantyczka”, nawiązującym do majowej pieśni maryjnej tak napisał:
”Chwalcie łąki umajone,
Góry doliny zielone,
Wielki kościół pod obłokiem,
Brzozową ziemię musującą sokiem,
Drzewa, co na Zielone Świątki
Sprzątają w gałęziach, robią porządki,
I astry i cynie i pierwsze petunie
Gdy rankiem biegną na pierwszą komunię,
I zgiełk w ogrodzie i tulmut w warzywach,
W rzodkiewkach, marchewkach a także
w pokrzywach,
Czerwone ptaki, złociste trzmiele,
Radość wszelkiego stworzenia,
I wiatr na dzisiaj i na niedzielę,
(...)”.
Wszystko to dzieje się na wiosnę w przyrodzie, w przepięknym miesiącu maju, na naszej polskiej wsi, w naszej „polskiej zagrodzie”, gdzie, mówiąc słowami poety, śp. księdza Jana Twardowskiego; „Pan Bóg jest jak Pan Bóg, pewny i prawdziwy ...”.
Ktoś, kto modli się wraz z wiernym ludem przy przydrożnej kapliczce, ktoś kto przemierza wiejskie drogi, lasy i polne ścieżki, ktoś kto choć tylko przystanie na chwilę zamyślenia i zadumy, ten musi się przemienić i nawrócić, stanie się jak małe dziecko, jak „Boże dziecko” - czyste, dobre, szlachetne i pokorne ...
Za poetką Ludwiką Błażejowicz należałoby w tym miejscu powtórzyć „Litanię dziecka”:
„Matko dzieci oczekiwanych – zapełnij nimi domy nasze.
Matko dzieci w bezgłośnym lęku błagających o życie – ratuj ich.
Matko dzieci smutnych i głodnych – podziel Swe serce jak bochen chleba.
Matko dzieci bitych przez pijanych ojców – daj im opamiętanie, niech zatrzymają podniesioną rękę.
Matko dzieci zrozpaczonych, zapłakanych – otrzyj ich łzawiące oczy.
Matko dzieci kalekich i chorych – ulecz ich choroby.
Matko dzieci nerwowych i nie lubianych – ożyw ich dusze by były uśmiechnięte.
Matko schronisk, poprawczaków, izb dziecięcych – daj im domy rodzinne.
Królowo Rodzin daj zdrowie naszym rodzinom”.
W tym pięknym miesiącu maju przychodzimy do Maryi, do naszej Matki i Królowej, tyleż mamy próśb, potrzeb i intencji; Ojczyzna ciągle w potrzebie, za Kościół trzeba nam się modlić, za Jego pasterzy, polska rodzina stoi „na rozdrożach”, nasza młodzież gdzieś się nam „pogubiła”, trzeba nam ładu, pojednania i „porządku społecznego”. Maryjo, Boża Rodzicielko, Polski Królowo weź w opiekę „polskie dzieci”, weź w opiekę „naród cały”.
Za Juliuszem Słowackim odważnie wołajmy:
„Słuchaj nas Matko Boża,
to ojców naszych śpiew,
wolności błyszczy zorza,
wolności bije dzwon, wolnego ludu śpiew
zanieś przed Boga tron”.
Niech się tak stanie ... !
o. Dariusz W. Andrzejewski CSSp
z Montrealu w Kanadzie
Nie możesz pisać nowych tematów Nie możesz odpowiadać w tematach Nie możesz zmieniać swoich postów Nie możesz usuwać swoich postów Nie możesz głosować w ankietach Nie możesz załączać plików na tym forum Nie możesz ściągać załączników na tym forum
FAQ
Szukaj
Użytkownicy
Grupy
Rejestracja
Zaloguj
Album
Download
